Son Günün Sevinci

Ögretmenimizin de önceden söyledigi gibi karne çalismalarimizn karsiligini gösteren bir ayna idi. Çiftçiler gibi biz de ne ekmissek onu biçecektik. Ben bu düsünceyle bütün yil boyunca derslerime düzenli olarak çalismistim. Herhalde sonuç benim için çok iyi olacak karnemi aldiktan sonra yerimde duramiyordum. Dersin basindan beri var olan heyecanim hiç azalmamis aksine çok artmisti.Ben bu duygular içindeyken ögretmenimiz benimö adimi okudu:-Ayham Keskin! Dedikten sonra bende arkadaslarim gibi heyecanla yerimden kalkip ögretmenimizin yanina gittim. Ögretmenimiz önce karneme sonra yüzüme bakti.